“ધબકાર” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા
પ્રેમ માણસની પ્રકૃતી એક અલગ જ પ્રકારની બનાવી દે છે. અને એમા પણ જ્યારે વિરહની વેદના અસહ્ય બને ત્યારે, માણસનો પ્રેમ ક્યારેક ક્યારેક ફ્ર્સ્ટ્રેશનના સ્વરૂપે ગુસ્સાથી બહાર આવે છે.
એને એકે એક પળે ખાલી એક જ વિચાર આવતો હોય છે કે વિરહના આ સમયને કેમ કરીને ખુશીઓના બાગમાં ફેરવું .
પણ કશું ન સૂજતા અને સમયની રેખાઓના ખેલમાં ખાલી કટ્પૂતળી બની જતા એ એજ વ્યક્તિ કે જેને પ્રેમ કરે છે એની લાગણીઓને અજાણતા ઠેસ પહોંચાડ્તો હોય છે.
જાણતા-અજાણતા જો મારાથી આવું જ કંઇક થઈ જતું હોય તો હદયની સાચી લાગણીઓ કે જે હોઠો પર આવી શબ્દોનો આકાર નથી લેતી
એને કલમ દ્વારા શબ્દોનો આકાર આપવાનો પ્રયત્ન કરૂં છું.
આશા છે કે નેહલ કે જે મારા જીવનના પથમાં સાથ આપવા તૈયાર થયા ્છે તેમના માટે હદયની ભાવનાઓ રજૂં કરવાનો પ્રયત્ન કરૂં છું.
—————————————————————————————————————————————————
આંખોના પલકારે આજે આંસુ વેદના બની છલકાય છે,
પળ-પળના ધબકારે આજે તો સ્નેહના સ્પંદન વિખરાય છે.
શ્વા્ચ્છોશ્વાસે હવે આજે એક જ ઝંખના ઉત્પન્ન થાય છે,
મુકું તારા હોઠોએ સ્મીત એવા રમતા કે મનડું હવે તો તારૂં સ્નેહમાંજ મલકાય છે.
..
વિરહના કાળજા તારા-મારા આજે તો જોઇ ,
ક્યારેક તો હદય પણ ધબકાર ચૂકી જાય છે.
હાથમાં હાથ નાખી આજે જીદંગીની નવી રાહે નીકળતા,
સમયના સાત સમુદ્રની રેખા આજે વચ્ચે ખેંચાય છે.
..
જુએ છે દુનિયા આજે અનંત પ્રેમ તારો-મારો,
તોયે પળે-પળે સંબંધોના આજે પારખા થાય છે.
કોમળ હદય આજે તો તારૂં-મારૂં ખાલી ભૂખ્યું છે પ્રેમનું,
ન જાણે કેમ તોયે આજે લાગણીઓ મૂંઝ્વણ બની છલકાય છે.
..
મળવાને હદય તારા આજે,
હદયતો મારૂં પણ થનગન થાય છે,
દૂરીના દરીયાને પ્રેમની નાવડીમાં ઓળંગવા જતા મનડું આજે,
ક્યાંક જીદંગીના વમળમાં ગોથા ખાય છે.
..
ભલે સક્ષમ નથી આજે લાગણીઓ સમક્ષ તારી રજૂં કરવા હું,
પણ કહું શું તને કે આજે તો મારી ઊર્મીઓ પણ જુદા આકારે પ્રગટ થાય છે.
વિશ્વાસ મારો કહે છે આજે ખબરતો તને પણ હશે કે,
ધબકાર જ્યારે ત્યાં થાય છે ત્યારે અવાજ તો અહીં પણ સંભળાય છે.
” શમણાની રાહે ” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા
..
આજે શમણાની દ્રષ્ટીએ જ્યારે જોવા બેઠો છું જીંદગીને હું,
થયું મને કે માફી આજે તો તારા હ્દય પાસે માંગી લઉ હું.
આવી છે એક જીંવત લહેર બની મારી જીંદગીમાં એવી તું,
થાય છે મનને કે સ્વપ્નોની એ સીડીએ આજે તો પાપા-પગલી પાછી કરી લઉ હું.
..
તારી આંખોના સ્વપ્નબિંદુમાં મારા સ્વપ્નોના રંગ છલકાતા જોઉ છું આજે હું,
થાય છે આ મનને કે અમિદ્રષ્ટીએ આજે તો એને રસભર નીહાળી લઉ હું.
ગુલાબની કળીઓ પરોઢીયે ખીલતી જોઉં છું તારા સ્પંદને હું,
થાય છે આ હ્દયને કે છબી આજે તો આ મારા મનડામાં જડી લઉં હું.
..
તારા પ્રેમની સીમાઓનો છોર ક્યારેક જોઈ નથી શકતો હું,
થાય છે ઝંખના મને કે લાગણીઓના સાગરમાં આજેતો તને સમાવી લઉ હું.
તારા સ્વપ્નોને છોડી મારા સ્વપ્નોના મારગે સાથ આપવા આવી છે તું,
કહે છે મનડું મારૂં કે નવી રાહ આજેતો આપણા સ્વપ્નોની બનાવી લઉં હું.
” નવી સવાર ” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા ( આંશીક )
દરેક મિત્રો ને દિવાળી ખુબ ખુબ મુબારક. અને હદય સભર નૂતન વર્ષાભિનંદન. દરેકની નવા વર્ષની દરેક સવાર એક નવી ખુશહાલી લાવે તેવી ઇશને પ્રાર્થના.
———————————————————————————————————————————————–
..
શબ્દોની પાંખે ઉડાણ ભરૂ હું આજે એવી,
ક્યારેક તો પહોંચીશ તમારા મનડાની પ્રીત સુધી,
લખું છું શમણાને કાગળના કટકે હું આજે એવા,
ક્યારેક તો આવશે એ કાલ બની મારા આંગણ સુધી.
..
દિવાળીએ પ્રગટે દિપ હદયમાં આપણા આજે એવા,
ક્યારેક તો બનશે અજવાળે નવી સવાર આપણી અંતીમ રીત સુધી,
ચાલો એકબીજાને હદયથી હદયે મળીએ આજે એવા,
ક્યારેક તો ભુલાવી અંતરના દ્વેષ પહોંચીશું આપણે માનવતાની રીત સુધી.
..
માંગુ નવું વર્ષ કાલથી દરેક્ની જીદંગીમાં આજે એવું,
ક્યારેક તો જોડાઇશું આપણે હદયથી હદયની પ્રીત સુધી,
જુકાવી શીષ માંગુ આશીષ ઇશ પાસે આજે એવા,
કાલથી જરૂર કરીએ સફર અવિરત માણસથી માનવી બનવા સુધી.
સ્વાગતના રંગો
આગમનના એંધાણ થાય છે જ્યારે એના આગમનના,
બદલાય છે રૂખ આ વસંતના પવનના,
ખીલે છે ફૂલો કળીયે- કળીયે એવા,
જાણે સ્વાગતના રંગો ખીલવે છે કુદરત મારા પ્રેમના.
“આગમન” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા
આજે ખુશીઓના રંગ બની આવ્યા તમે,
જીદંગીને આજે વસંતનો અવસર બનાવ્યો તમે,
ફૂલો ખીલ્યાતા ખુશીના ઘણી આવતી જતી પાનખરમાં,
પ્રેમનું ફૂલ ખીલાવી જીદંગીને આજે વસંતનું અનેરૂ રૂપ દેખાડ્યું તમે.
આજે અવાજ હદયનો બની આવ્યા તમે,
મનડાને પોતાના અવાજની ઓળખાણ કરાવી તમે,
બેહરાશ ભરી જીદંગીયે અવાજ તો ઉઠતા હતા ઘણા અંતરના,
હદયનો સાદ સંભળાવી જીદંગીને આજે અંતરના સાદને પ્રતિસાદ આપતા શીખવાડ્યું તમે.
આજે કલપ્નાનું ચિત્ર બની આવ્યા તમે,
સપનાઓ અને વાસ્તવીકતાના અંતરનો ભેદ સમજાવ્યો તમે,
ઘુમવાતો નીકળ્યા હતા ઘણી વાર કલ્પનાઓના ચિત્રોના પથમાં,
એજ કલપ્નાઓના ચિત્રોમાં આવી જીદંગીમાં સપના જોવાની સાર્થકતા સમજાવી તમે.
આજે આશા ના કિરણની જ્યોત બની આવ્યા તમે,
અંધકારમાં જીવનને ખુદનો હસતો ચહેરો બતાવ્યો તમે,
ખુદનો ચહેરો જ જીદંગી ભુલી ગઈ હતી જગતની આ ભીડ-ભાડમાં,
એજ ભીડમાં એક વિસામો બની જીદંગીને પોતાના મૂળ ચહેરા જોડે મુલાકાત કરાવી તમે.
“કાલે” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા
આજે દુઃખોનો સાથી બન્યો છે તો કાલે સુઃખોનો સાથી પણ બનીશ તું,
જીવનના ખાલી પ્યાલાને, ભરજે ખુશીઓના મધુરસથી તું.
..
આજે અહીંયા આવવા નીકળ્યો છે તો કાલે ત્યાં જરૂર પહોંચી જઈશ તું,
મૃત્યુ નિશ્ચીત મુસાફરીને, હસતા હસતા જીવી લેજે તું.
..
આજે આંસુ આવ્યા આંખે છે તો કાલે હોઠો પર સ્મીત પામીશ તું,
દોડા-દોડ કરી થાકે ત્યારે, થોભજે એકાદ વિસામે શાંતીથી તું.
..
આજે રૂપીયો મેળવવા ઘવાયો છે તો કાલે મરહમ કોઈકનો મેળવીશ તું,
રૂપીયો અઢળક મેળવે જ્યારે, જોજે જીદંગીના ભુલાવે તું.
..
આજે દુઃખોએ હાર્યો છે તો કાલે ખુશીઓ કોઇકની જીતીશ તું,
પ્રેમના એક મૃગજળને પામવાને, સાચા પ્રેમને ના ભુલાવીશ તું.
..
આજે એક મુકામે રડ્યો છે તો કાલે બીજા વીસામે હસીસ જરૂર તું,
સમય-સમય ના ખેલમાં, એકેય પળોના ગુમાવીશ તું.
..
આજે ઝંખે છે જે આંખોએ તો કાલે મનડાએ પણ ઝંખીશ તું,
સાચા પ્રેમની ભુખમાં, હદયની ખોટી બાજી ન રમતો તું.
..
આજે આખરે કંઇક પામ્યો છે તો કાલે જરૂર કંઇક ગુમાવીશ તું,
ઇચ્છા-સંતોષની રમતોમાં સંજોગોના નામ થકી, આપણાના જ મનડા ન દુભાવતો તું.
..
આજે આ માટીમાં રચાયો છે તો કાલે આ માટીમાં જ સમાઇશ તું,
ચુકવવા માટીના આ ઋણને, રાખ બની સોડમ ભરજે તું.
..
આજે પાપો બેફામ કરે છે તો કાલે પૂણ્યોના હિસાબ શું કરીશ તું,
સરવાળા બાદબાકીના સરવૈયા ભરી એક જ આ જીદંગીને, જોજે અંતે ખોટમાં ન લઇ જાય તું.
“એકલો” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા
…
પૂછ્યા વગર આવ્યો છે તો કિધા વગર જતો પણ રહિશ,
સપનાઓનું જીવન એવુ આ છે,
અંતે તો બધું અહીં મૂકીને જતો રહિશ.
..
આંખોએ જેની ડૂબ્યો છે તો યાદોએ એની રહી પણ જઇશ,
સંજોગોની રમત આતો એવી છે,
છેલ્લે તો કોઇકના આંસુ બની વહી જઈશ.
..
લાગણીઓએ જેની બંધાયો છે તો છેલ્લે તસવીર બની રહી પણ જઇશ,
ભટકાય મૃત્યુ એવા પાણીમાં છે,
તરતા તરતા કીનારે જ ક્યાંક ડૂબી જઇશ.
..
ભેગુ કરવા મથ્યો છે તો દોડા-દોડ કરી થાકી પણ જઇશ,
અંતે તો એકલોજ રહેવાનો એ મંઝીલે છે,
ઉપર કોના માટે ભેગું કરી તું લઈ જઈશ.
” કહું છું ક્યાં હું કે “– – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા (આંશિક )
કહું છું ક્યાં હું કે તારી આંખોમાં મારા સ્મીતની છબી હોવી જોઇએ,
પણ ભાગતી જીદંગીની આ રાહોમાં કોઇ ના કોઇ વિસામે હદયમાં તારા ,આપણા પ્રેમની એક છબી તો હોવી જોઇએ.
.
કહું છું ક્યાં હું કે ખુશીઓમાં તારી મારા સાથની છબી હોવી જોઇએ,
પણ થાકે જ્યારે તું લડીને સંજોગોની રમતૉથી તો આંસુઓમાં તારા, મારી યાદોની એક છબી તો હોવી જોઇએ.
.
કહું છું ક્યાં હું કે ઝહેનને સમજવા મારા તારી પળો મને સમર્પીત હોવી જોઇએ,
પણ બેસે તું જ્યારે એકાંતે મનડા સાથે વાતો કરવા તારા, હોઠો પર સ્મીતમાં મારા ઝહનની એક પળ તો હોવી જોઇએ.
.
કહું છું ક્યાં હું કે જીદંગીના પ્રાણ બનીને તું સદા મારી રહેવી જોઇએ,
પણ જ્યારે જોવે તું મને શૈયાએ પોઢેલો આંખોમાં તારા, આંસુઓમાં મારી ઝંખનાનું એક આંસુ તો હોવું જોઇએ.
” તારા આગમને ” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા
*
તારા આગમનના એંધાણ થયા હ્દયના દ્વારે જ્યારે આજે,
આંસુભરી લાંબી રાત વહી જાણે, ઓટ ના આગમને વિસર્યા હોય ભરતીના પાણી આજે.
*
બંધાયા છે મારા હદયથી તારા હદયના તાર જ્યારે આજે,
વર્ષો પછી મનડું ખીલ્યું મારૂં જાણે, પૂનમનો ચંદ્રમાં નીકળ્યો હોય આજે.
*
તારા અંતરના વહાલને મનડું મારૂં પામ્યું જ્યારે આજે,
મનડું મારૂં ખીલ્યું જાણે, વસંતના ફૂલોની રંગત ખીલી હોય આજે.
*
જુની યાદો ભુલાવા મન થયું મક્કમ જ્યારે આજે ,
તારી આંખોના ઉંડાણે રહું હું જાણે, દરીયાના મોજાનો અવાજ વર્ષો સુધી શંખલામાં રહેતો હોય આજે.
*
હરીને ઇચ્છા એક વ્યક્ત કરૂં હું જ્યારે આજે,
માંગુ મારૂં જીવન પ્રેમના પાલવડે તારા જાણે, સંધ્યાના નભમાં ખીલતું કુદરત હોય આજે.
*
” આજે આ જીદંગી ” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા (આંશિક )
..
કેવી હાલતમાં છે આજે આ જીદંગી,
ક્યારેક ખુશીઓ તો ક્યારેક દુઃખોથી ભરેલી છે આ જીદંગી.
આજે તો યાદોની ગણતરીએ છે આ જીદંગી,
ક્યારેક મિત્રો તો ક્યારેક દુશ્મનોથી ભરેલી છે આ જીદંગી.
તારા પ્રેમના હવાલે હતી મારી આ જીદંગી,
ક્યારેક તારી આંખોએ તો ક્યારેક તારા સ્મીતે ખીલતી હતી આ જીદંગી.
આજે તો મા નો વહાલ યાદ કરે છે આ જીદંગી,
ક્યારેક ગરમ-ગરમ રોટલી તો ક્યારેક પુરણપોળી યાદ કરે છે આ જીદંગી.
ગઇ કાલના બાળપણને ઝંખે છે આ જીદંગી,
ક્યારેક લખોટીઓ તો ક્યારેક છાપો ગણતી હતી આ જીદંગી.
એટલેજ મન કહે છે કે હે આંશિક સાચેજ આજે કઈ હાલતે છે આ જીદંગી,
હવે તો ખાલી નોટો તો ક્યારેક સિક્કા ગણે છે આ જીદંગી.
“ભૂલી જાય છે એ કે… ” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા ( આંશિક )
..
સમય સમયની આ વાત છે,
પ્રેમને સમજવાની આ રાત છે,
નીકળ્યો છે મનડાને પ્રીતે જોડવા તારી,
ભૂલી જાય છે એ કે આતો ખાલી સપનાઓની રાત છે.
–
સમય સમયની આ વાત છે,
સત્યો સમજવાની આ રાત છે,
ખુંદવા નીકળ્યો છે ફક્ત જીવનમાં ખુશીઓ એકલો,
ભૂલી જાય છે એ કે આતો ખાલી અનુભવોની રાત છે.
–
સમય સમયની આ વાત છે,
લાગણીઓ સમજવાની આ રાત છે,
ડૂબી ગયો છે ખાલી એક જ બિંદુએ એવો,
ભૂલી જાય છે એ કે આની આગળ રેખાઓની રમતની તો હજુ બાકી લાંબી રાત છે.
–
સમય સમયની આ વાત છે,
ખુદને સમજવાની આ રાત છે,
ભાગ્યો જાય છે દોડા-દોડ પરચૂરણ ભેગું કરવા પાછળ એવો,
ભૂલી જાય છે એ કે અસ્તિત્વની આ રાત પછી ઉપરની દુનિયામાં ફરી એક નવી શરૂઆત છે.
–
સમય સમયની આ વાત છે,
મનુષ્યને સમજવાની આ રાત છે,
ભાગ્યો છે એક પળમાં આંસુઓના સમાધાન શોધવા એવો,
ભૂલી જાય છે એ કે દુઃખોની આ રાત પછી સુઃખની એક આનંદમય સવાર છે.
.
“શબ્દોના અભાવે “–અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા (આંશીક)
..
પ્રેમના પાલવડે તારા જીવતો હતો હું,
તારા હોઠો પરની હસી જોઇ ખીલતો હતો હું.
.
આજે તને યાદ કરતા આંખે ભીનો થયો છું હું,
શું કરૂં તારી આંખોના મારણે જ મરવા ટેવાયેલો છું હું.
.
તારા પ્રેમના સાગરને વર્ણવા ઉર્મીઓની આવે છે આજે ભરતી એવી,
પણ આજે શબ્દોના અભાવે લાચાર બન્યો છું હું.
.
એમતો મૃત્યુંની રમત પછી લાશ બને છે દુનિયા આખી,
પણ તારી લાગણીઓના સાગરમાં જ ડુબી મર્યો છું હું.
..
” પ્રેમના સ્પંદન ” – અનાયાસ ઝિંઝુવાડીયા
પ્રેમની પરિભાષાને વર્ણવે એવા શબ્દો હોતા હશે કંઈ એમ,
કે જોવે તારી આંખો અને ધબકે આ મનડું મારું ,
એને વર્ણવા શબ્દોને કંઈ આકાર અપાયા નથી હોતા.
..
હૃદયની ઉર્મીઓ તારા હૃદયના દ્વારે દસ્તક દે એના કોઇ અગોતરા સમાચાર હોતા હશે કંઈ એમ,
કે આતો તને રસ્તે થી જોઉ ઉભેલી ઝરૂખે ને તારા સ્મીતના સ્પંદને થાઉ ઘાયલ હું ,
કંઈ એવા નસીબ મારા દરેક વાર નથી હોતા.
..
વસંતની રમણિય સવારમાં જોવા નીકળું તારૂં મુખલડું કંઈ એમ,
ને થાય મારા મનની તારા મનડા જોડે વાતો,
તો એમા દોષ કંઈ કલરવ કરતા પંખીડાઓના નથી હોતા.
..
ઉઘડે છે નવી સવાર તારી યાદોના આગોશમાં કંઇ એમ,
પણ રાતેય ચંદ્રમાંની ચાંદનીએ તારી પ્રિતના સ્વપ્નો,
આ આંખોએ કંઈ ઓછા નથી જોયા હોતા.
..
વરસે છે આ મેઘ આજે તારા આગમનના એંધાણે કંઈ એમ,
તારા આગમનની ખુશીના ઉત્સવે વસંતે પણ,
પ્રેમના ફૂલો કંઈ ઓછા નથી ખીલાવ્યા હોતા.
..
પ્રેમના અંકુર ફૂટે છે આજે લાગણીઓના સિંચનથી કંઈ એમ,
કારણકે પ્રેમતો બસ પ્રેમ ને સમજે છે ખાલી ,
કારણકે એને કંઈ તારા અને મારાના ભેદભાવ નથી હોતા